Ομάδες ανοιχτής συζήτησης στο πλαίσιο σεμιναρίων ευαισθητοποίησης αστυνομικών

Στις 12 και 19 Ιουλίου 2017, στο πλαίσιο σεμιναρίων ευαισθητοποίησης των αστυνομικών σε θέματα ψυχικής υγείας, πραγματοποιήθηκαν δύο ομάδες ανοιχτής συζήτησης με στόχο την ανάδειξη της συναισθηματικής συνιστώσας στη διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας. Στις ομάδες συμμετείχαν 15 αστυνομικοί πρώτης γραμμής από αστυνομικά τμήματα της Αττικής και μονάδες άμεσης επέμβασης.

Σε κάθε ομάδα, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν ελεύθερα και ανοιχτά για τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τους δημιουργεί η επαφή με την ψυχική νόσο στην εργασία τους. Αναδείχθηκε η ανθρώπινη διάσταση της συμμετοχής των αστυνομικών στη διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας και αναπτύχθηκε ουσιαστική και σε βάθος επικοινωνία μεταξύ των ειδικών ψυχικής υγείας και των αστυνομικών, δυο κλάδων των οποίων οι παρεμβάσεις εκκινούν από διαφορετικά κίνητρα και έχουν διαφορετική στόχευση.

Ο θεσμός της ακούσιας νοσηλείας συνιστά συχνά μια αναγκαιότητα αλλά και μια ρήξη στη ζωή και την ταυτότητα του ασθενούς. Ταυτόχρονα, όμως, συνιστά μια ρήξη και μια ασυνέχεια στην ταυτότητα και το έργο των θεραπευτών, καθώς η θεραπευτική διαδικασία απαιτεί τη συναίνεση και τη συμμετοχή του ασθενούς, αλλά και στο έργο των αστυνομικών καθώς καλούνται να αποτελέσουν μέρος μιας θεραπευτικής διαδικασίας. Η αποκατάσταση της συνέχειας και της ολότητας ενός ασθενή ως ενός ανθρώπου που υποφέρει, και η σύνθεση των παρεμβάσεων ως συντονισμένη απάντηση- φροντίδα στις ανάγκες του, μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τον ειλικρινή διάλογο ανάμεσα σε όλα τα εμπλεκόμενα μέλη, μέσα από τη δυνατότητα μας να δημιουργούμε και να συμμετέχουμε σε κάτι κοινό, σεβόμενοι τις διακριτές ταυτότητες και τους διαφορετικούς ρόλους.

Ο θεσμός της ακούσιας νοσηλείας αποτελεί, λοιπόν, μια ρήξη αλλά ταυτόχρονα και έναν «τόπο» συνάντησης του ατόμου που αντιμετωπίζει κάποιο ψυχοκοινωνικό πρόβλημα, ειδικών ψυχικής υγείας και αστυνομικών. Έναν «τόπο» που επιβάλει η ανάγκη- στη χώρα μας δυστυχώς και οι πολλές μεγάλες ελλείψεις και τα κενά του συστήματος υπηρεσιών ψυχικής υγείας- και τον προσδιορίζει ο Νόμος. Το πώς, όμως, θα τον επενδύσουμε, θα συμμετέχουμε και θα λειτουργήσουμε σε αυτόν, εξαρτάται από τους λειτουργούς ψυχικής υγείας και τους αστυνομικούς. 

Μετάβαση στο περιεχόμενο